O STOWARZYSZENIU

1990-1995
1995-2000
2000-2005
2005-2010
2010 -
2015-

ZBRODNIA KATYŃSKA

KALENDARIUM

ZAMOJSKA LISTA KATYŃSKA

współpraca

ZARZĄD ZRK

GALERIA

Biulethyn informacyjny

LINKI

KONTAKT





2010 / 2011 / 2012 / 2013 / 2014

2010

7 – 30 kwietnia, Z inicjatywy Książnicy Zamojskiej i jej dyrektora p. mgr. Danuta Kawałko oraz Zamojskiej Rodziny Katyńskiej została zorganizowana wystawa w 70 rocznicę zbrodni katyńskiej pt: „Katyń przestrogą
i sumieniem świata”. Wystawę zorganizowano także dzięki Stowarzyszeniu Rodzina Katyńska w Warszawie,
a zwłaszcza dzięki pani Halinie Drachal, Skarbnikowi Stowarzyszenia która poświęciła swój czas na pomoc
i wypożyczenie fotografii i plansz do ekspozycji.

10 kwietnia, miało miejsce najbardziej tragiczne w skali Państwa Polskiego wydarzenie. Z niewyjaśnionych przyczyn podczas podchodzenia do lądowania spadł w Smoleńsku samolot rządowy z delegacją na obchody 70 rocznicy zbrodni katyńskiej w Katyniu. Zginęli tragicznie Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński
z małżonką, delegacje Rodzin Katyńskich z przewodniczącym Federacji Rodzin Katyńskich Andrzejem Sariusz-Skąpskim na czele oraz wielu przedstawicieli najwyższych władz państwowych i wojskowych. Na ręce zarządu Federacji został złożony list kondolencyjny.

13 kwietnia, W Warszawie w obchodach 70 rocznicy Zbrodni Katyńskiej uczestniczyli delegaci naszego Stowarzyszenia w osobach prezes Mieczysławy Bełz i sekretarza Jerzego Słupeckiego. Obchody połączone były
z żałobą po osobach które zginęły w Smoleńsku trzy dni wcześniej.

20 kwietnia, Miała miejsce uroczysta wieczornica w SOSW w Zamościu zorganizowana przez nauczycieli z panią Katarzyną Bartosiewicz oraz przedstawicielami Zamojskiej Rodziny Katyńskiej.

W roku, W kapliczce M.B. przy kościele św. Michała pojawił się napis „Katyń 1940 – 2010” spontanicznie umieszczony przez wiernych.

25 września, Udział w pielgrzymce do Charkowa, cmentarza Piatichatki wzięli prezes ZRK Mieczysława Bełz
i sekretarz Jerzy Słupecki Tu zakopano prawie 4 tysiące polskich oficerów zamordowanych skrycie przez Rosjan
w siedzibie NKWD w Charkowie. Wszyscy byli jeńcami obozu w Starobielsku. Po sąsiedzku ogromny teren ofiar rosyjskiej zbrodni z lat 1937 – 1938 na Ukrainie.

21 – 22 października, Miało miejsce wznowienie obrad zawieszonego walnego zebrania Federacji Rodzin Katyńskich w Warszawie. Zebranie w jakże odmienionym składzie. Obrady przenikał smutek i żałoba po ofiarach katastrofy rządowego samolotu pod Smoleńskiem. Delegatem ZRK był Jerzy Słupecki. Wybrano nowe władze,
tj Radę federacji i Zarząd z panią Izabellą Sariusz-Skąpską jako prezesem Federacji.

W latach 2009 - 2010 Miała miejsce akcja sadzenia dębów pamięci. Posadzono w Hrubieszowie dwa dęby, w Honiatyczach, Lubyczy Królewskiej, poświęcone Aleksandrowi Starczukowi, i w Tarnogórze poświęconemu asp. PP Antoniemu Niziołowi zamordowanemu w Twerze.


2011

10 kwietnia, Uroczysta Msza Święta w intencji ofiar Zbrodnii Katyńskiej w 71 rocznicę. Msze Świętą celebrował ks. bp Jan Śrutwa, a oprawę muzyczną zapewnił chór Policji Państowej. Wystąpiła również młodzież szkolna
z programem artystycznym.

15 kwietnia, Finał regionalnego konkursu pt: „Pamięć o Zbrodni Katyńskiej – ocalić od zapomnienia”, w którym wzięły udział dzieci i młodzież szkół regionu oraz wystawa prac pokonkursowych w SOSW w Zamościu dzięki wybitnemu zaangażowaniu Dyrekcji Szkoły zwłaszcza pani dyrektor mgr. Barbary Grądkowskiej, pani prezes ZRK Mieczysławy Bełz oraz członkowi wspierającemu ZRK pani mgr. Katarzynie Bartosiewicz. Konkurs zakończył występ słowno muzyczny młodzieży szkół zamojskich oraz wystawa pokonkursowa w kościele św. Katarzyny.

5 sierpnia, Rozstrzygnięcie konkursu ogólnopolskiego pt. ”Sprzączki i guziki z orzełkiem ze rdzy…” zorganizowanego przez IPN, którego laureatem został Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Zamościu
z panią mgr. Katarzyną Bartosiewicz na czele. W nagrodę udział w wycieczce do Charkowa - Piatichatki, Kijowa – Bykownia i innych miejsc związanych z Polską na wschodzie. W uroczystości Bral udział o. Marek Kudach
z Parafiady oraz przedstawiciele Zamojskiej Rodziny Katyńskiej.


2012


29 stycznia, Odbyło się zebranie sprawozdawczo-wyborcze członków ZRK, na którym przedstawiono sprawozdanie
z działalności Zarządu i sprawozdanie finansowe za lata 2008-2011 oraz wybrano nowe władze stowarzyszenia
i podjęto uchwałę w sprawie założeń programowych na lata 2012-2014.

Zarząd: Przewodniczącym został Marek Splewiński, wiceprzewodniczącym Mieczysława Bełz oraz Zbigniew Gracjan Padjas, sekretarzem Słupecki Jerzy Wacław, skarbnikiem Sempruch Anna Barbara. W skład zarządu weszli także Namroży Zofia Danuta oraz Smyrski Ryszard. Komisja

Rewizyjna: Przewodniczącym został Starczuk Kazimierz, a członkami Padjas Halina i Bartosiewicz Katarzyna.

24 luty, Wykonanie i umieszczenie informacji o Pomniku Krzyż Katyński znajdującego się przy kościele
Św. Katarzyny w Zamościu

29 października, Udział w spotkaniu Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich z księdzem Biskupem Marianem Rojkiem. Na spotkaniu zaprezentowaliśmy naszą dotychczasową działalność i zamierzenia na przyszłość.

4 kwietnia, Udział w uroczystości w Gimnazjum Nr 5 im. Sybiraków w Zamościu z okazji Dnia Patrona tej szkoły.

22 kwietnia, W Kościele Św. Katarzyny w Zamościu zorganizowaliśmy uroczystości obchodów 72 Rocznicy Zbrodni Katyńskiej. Obecnych na uroczystości powitał przewodniczący ZRK Marek Splewiński, który wygłosił okolicznościowe przemówienie. Młodzież zamojskich szkół zaprezentowała spektakl słowno-muzyczny przygotowany przez Katarzynę Bartosiewicz.

26 kwietnia, Zasadzenie dębów pamięci przy Bursie Międzyszkolnej w Zamościu poświęconych pamięci ASP, Zbigniewa Gaudnika zamordowanego w Twerze i mjr. lot. Tomasza Gołębiowskiego zamordowanego w Charkowie. Uroczystość zorganizowana w ramach ogólnopolskiego programu „Katyń-ocalić od zapomnienia” staraniem dyrektora pana Waldemara Leszczyńskiego z udziałem młodzieży szkolnej w programie występ słowno-muzyczny poświęcony ofiarom Zbrodni Katyńskiej oraz Zamojskiej Rodziny Katyńskiej w osobach pana prezesa Marka Splewińskiego, pani wiceprezes Mieczysławy Bełz ks. prałata Jana Zdzisława Ciżmińskiego kapelana ZRK oraz sekretarza Jerzego Słupeckiego. W uroczystości udział wzięli przedstawiciele rodziny zamordowanego asp. Zbigniewa Gaudnika tj. wnuczka Danuta Gaudnik Faryna i Wojciech Gaudnik z Zamojskiej Rodziny Katyńskiej.

27 kwietnia, Uroczystość zorganizowana w Majdanie Górnym przez Zespół Szkół Publicznych im. Żołnierzy Września 1939 r. związana z sadzeniem i poświęceniem „Dębu Pamięci” upamiętniającego porucznika Tomasza Perczyńskiego zamordowanego w Katyniu.

3 maja, Obecność naszego stowarzyszenia na uroczystej sesji Rady Miasta Zamościa poświęconej 221 Rocznicy Uchwalenia Konstytucji 3 Maja oraz udział w Mszy Świętej w intencji Ojczyzny.

11 maja, W ramach ogólnopolskiego konkursu plastycznego poświęconego pamięci Polaków ofiar zbrodni sowieckich i niemieckich w konkursie pt: „Palmiry, Piaśnica, Katyń – zgładzony kwiat polskiej inteligencji” polecanym przez IPN. Wspólnie ze Specjalnym Ośrodkiem Szkolno-Wychowawczym w Zamościu i Młodzieżowym Domem Kultury im. Kornela Makuszyńskiego w Zamościu zorganizowaliśmy taki konkurs dla młodzieży z naszego regionu. Laureaci otrzymali dyplomy i nagrody.

27 maja, Uczestniczyliśmy w Zjeździe Żołnierzy 9 pułku piechoty legionów Armii Krajowej Ziemi Zamojskiej
w Zwierzyńcu.

24 czerwiec, Udział w uroczystości patriotyczno-religijnej związanej z 68 Rocznicą Bitwy Partyzanckiej pod Osuchami. Uroczystość odbyła się na największym w Polsce cmentarzu partyzanckim w Osuchach. Uroczystość zorganizował Wojewódzki Komitet Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Lublinie wspólnie ze Światowym Związkiem Żołnierzy Armii Krajowej Okręg w Zamościu, Ogólnopolskim Związkiem Żołnierzy Batalionów Chłopskich, 3-cim Batalionem Zmechanizowanym Wojska Polskiego w Zamościu, Starostą Biłgorajskim i Wójtem Gminy Łukowa.

8 lipca, Udział w uroczystości 69 Rocznicy Pomordowanych Polaków na Wołyniu i Wschodzie.

1 sierpnia, Udział w uroczystości upamiętniającej 68 Rocznicę Powstania Warszawskiego zorganizowanej przez Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej Okręg w Zamościu i 3-ci Batalion Zmechanizowany Wojska Polskiego w Zamościu.

26 sierpnia, Udział w obchodach rocznicy Zwycięskiej Bitwy Kawalerii Polskiej w wojnie polsko-bolszewickiej
w 1920 roku. W ramach obchodów Stowarzyszenie „Bitwa pod Komarowem” zaprezentowało w Wolicy Śniatyckiej rekonstrukcję bitwy. Następnie została odprawiona Msza polowa.

1 września, Udział w obchodach 73 Rocznicy napaści Niemiec hitlerowskich na Polskę. W ramach obchodów została odprawiona Msza Święta w Katedrze Zamojskiej. Po mszy odbyła się manifestacja patriotyczna na Rotundzie Zamojskiej.

17 września, Udział w obchodach 73 Rocznicy agresji sowieckiej na Polskę. W ramach obchodów odprawiona została w Katedrze Zamojskiej Msza Święta, następnie odbyła się manifestacja patriotyczna na Rotundzie Zamojskiej. 21-22 września 2012, Delegacja Zamojskiej Rodziny Katyńskiej z pocztem sztandarowym, w osobach wiceprezes Mieczysławy Bełz i sekretarza Jerzego Słupeckiego brała udział w otwarciu i poświęceniu czwartego cmentarza katyńskiego w Bykowni koło Kijowa gdzie spoczywają zwłoki ofiar zbrodni katyńskiej z tzw. listy ukraińskiej. Tutaj zidentyfikowano kilka tysięcy polskich ofiar z tym, że badania są nie zakończone, a to tylko skromna część listy ukraińskiej. Obok są bezimienne doły śmierci nawet kilkuset tysięcy ofiar ok. 40 narodowości

23 września, Udział w obchodach 73 Rocznicy walk wrześniowych pod Aleksandrowem. Uroczystość odbyła się na cmentarzu w Sigle.

27 września, Udział w obchodach 14 Rocznicy ustanowienia przez Sejm RP dnia Podziemnego Państwa Polskiego. Odprawiona została Msza Święta w Katedrze Zamojskiej i odbyła się manifestacja patriotyczna przy pomniku Armii Krajowej.

11 listopada, Obecność na uroczystej sesji Rady Miasta Zamościa poświęconej 94 Rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości oraz udział w Mszy Świętej w intencji Ojczyzny.

9 grudnia, Udział w uroczystości „Chwała Bohaterom” upamiętniającej setną rocznicę urodzin majora Zenona Jachymka PS. Wiktor. Uroczystość odbyła się w miejscowości Komarów-Osada.


2013

20 stycznia, Uroczystość w Zwierzyńcu zorganizowana przez Burmistrza Zwierzyńca z udziałem Szwadronu Ziemi Zamojskiej w barwach 9 pułku Ułanów Małopolskich związana z 150 rocznicą wybuchu Powstania Styczniowego.

Członkowie ZRK uczestniczyli w spotkaniu opłatkowym zorganizowanym przez NSZZ RI „Solidarność” w Zamościu i Zarząd Oddziału NSZZ „Solidarność” w Zamościu.

21 stycznia, Udział w uroczystej Sesji Rady Miasta Zamościa zorganizowanej z okazji 150 rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego 1863-1864. Na Sesji zostało odczytane uroczyste oświadczenie a minutą ciszy oddano hołd bohaterom największego w XIX wieku narodowego powstania przeciwko Rosji.

4 lutego 2013, Udział w obchodach 70 rocznicy bitwy pod Lasowcami stoczonej 4 lutego 1943 roku przez oddziały Armii Krajowej.

22 marca, Udział w Drodze Krzyżowej ulicami Zamościa do Rotundy. Na stacji XIII modlitwę odczytał członek naszego Stowarzyszenia.

27 marca, Uroczystość z okazji 7 rocznicy nadania Gimnazjum Nr 5 w Zamościu imienia Sybiraków. W ramach uroczystości odprawiona została Msza Święta. Młodzi aktorzy przedstawili spektakl teatralny pt. „Pociąg”

10 kwietnia, Przedstawiciele Stowarzyszenia ZRK uczestniczyli w obchodach 73 rocznicy Mordu Katyńskiego i
3 rocznicy Katastrofy Smoleńskiej zorganizowanych przez Rejonowy Komitet Obywatelski Ziemi Biłgorajskiej.

14 kwietnia

Msza Święta celebrowana przez bp. seniora Jana Śrutwę

Poczet sztandarowy ZRK

Stowarzyszenie ZRK zorganizowało w Zamościu obchody 73 rocznicy Mordu Katyńskiego. W ramach uroczystości młodzież szkół zamojskich pod kierownictwem Krzysztofa Krajewskiego przedstawiła spektakl słowno-muzyczny. Okolicznościowe wystąpienie przedstawił prezes Stowarzyszenia.

Występ młodzieży Zespołu Szkół Nr 3 w Zamościu

Poczet sztandarowy Komendy Policji w Zamościu

W ramach uroczystości została odprawiona Msza Święta w Kościele Św. Katarzyny celebrowana przez Jego Ekscelencję bp seniora Jana Śrutwę. Część muzyczną podczas mszy wykonywał zespół wokalny funkcjonariuszy Zakładu Karnego w Zamościu pod kierunkiem Mirosława Radlińskiego. Po mszy została odsłonięta tablica ku czci Franciszka Antoniewicza pierwszego przewodniczącego Zamojskiej Rodziny Katyńskiej, Kawalera Orderu Virtutti Militari żołnierza Batalionów Chłopskich, uczestnika bitew pod Różą i Zaborecznem w 1943 roku, przewodniczącego NSZZ Solidarność Rolników Indywidualnych, internowanego w latach 1981-1982.

Zespół wokalnyfunkcjonariuszy Zakładu Karnego w Zamościu 

pod kierunkiem Mirosława Radlińskiego

Następnie pod pomnikiem Krzyż Katyński oddano hołd pomordowanym z ceremoniałem wojskowym i apelem pomordowanych w wykonaniu żołnierzy 3 Batalionu Zmechanizowanego w Zamościu, następnie złożono wieńce, kwiaty i zapalono znicze.

Salwa honorowa w wykonaniu żołnierzy 3 Bataliu Zmechanizowanego w Zamościu

Składanie wieńców pod pomnikiem

Delegacja ZRK składa wiązanke i znicze

W trakcie uroczystości w kościele zaprezentowano nagrodzone prace uczestników konkursu pt. „Piaśnica, Palmiry, Katyń: zgładzony kwiat polskiej inteligencji”. Honorowy patronat nad wystawą objął Prezydent Miasta Zamościa Marcin Zamoyski i Prezes IPN w Warszawie Łukasz Kamiński.


Okolicznościowe  przemówienie prezesa ZRK Marka Splewińskiego:

Dziś w 73 Rocznicę Zbrodni Katyńskiej powracamy myślami do tamtych straszliwych wydarzeń, które tak naprawdę do dzisiaj nie zostały w pełni wyjaśnione.

Decyzją władz radzieckich z 5 marca 1940 roku dokonano mordu na ponad 20.000 jeńcach wojennych z obozów
w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku oraz ponad 11 tysiącach więźniów z sowieckich obozów w zachodnich obwodach Białoruskiej i Ukraińskiej SRR. Dla nas jest to Zbrodnia Katyńska. Nazwa ta wzięła się od miejscowości Katyń koło Smoleńska, gdzie odnaleziono pierwsze bezimienne doły śmierci zamordowanych Polaków.

Pierwszy obóz powstał w Kozielsku przy linii kolejowej Smoleńsk-Tuła. Początkowo osadzono w nim około 5.000 jeńców. Wśród uwięzionych większość stanowili oficerowie rezerwy zmobilizowani w chwili wybuchu II-ej wojny światowej, dawni oficerowie armii polskiej, która stawiła opór armii czerwonej w drodze na Europę. Wśród uwięzionych byli też profesorowie wyższych uczelni, lekarze, farmaceuci, weterynarze, prawnicy, inżynierowie, nauczyciele, literaci, dziennikarze, przedstawiciele świata nauki, posłowie do Sejmu i senatorzy RP, nauczyciele gimnazjów i szkół podstawowych, artyści, politycy, przemysłowcy, bankowcy, ziemianie, dyplomaci, przedstawiciele administracji państwowej, od wójta do wojewody, instruktorzy harcerstwa, znani sportowcy. Wśród zawodowych wojskowych było 12-tu generałów i wielu absolwentów Wyższej Szkoły Wojennej.

Drugi obóz powstał w Starobielsku na południowy-wschód od Charkowa na Ukrainie. Osadzeni tu zostali prawie wszyscy oficerowie biorący udział w obronie Lwowa, pomimo, że układ kapitulacyjny podpisany przez Polskę i ZSRR zapewniał, że zostaną oni zwolnieni bez żadnych utrudnień. Oprócz oficerów uwięziono w tym obozie również lotników, profesorów wyższych uczelni, lekarzy, prawników, inżynierów, nauczycieli, literatów i dziennikarzy. Do obozu w Starobielsku trafiła cała bez wyjątku kadra naukowa Instytutu Przeciwgazowego WP i Instytutu Uzbrojenia WP. Ogólna liczba uwięzionych w Starobielsku wynosiła pod koniec istnienia obozu prawie 5.000 jeńców.

Trzeci – największy liczebnie obóz powstał w Ostaszkowie, na północny-zachód od Kalinina (dawniej Twer) na jednej z wysp jeziora Seliger. Uwięziono tam ponad 6.500 tysiąca jeńców, głównie oficerów WP, żołnierzy KOP, żołnierzy żandarmerii wojskowej, członków wojskowej służby sądowniczej, służby więziennej, księży
i funkcjonariuszy Policji Państwowej, Straży Granicznej i żołnierzy Oddziału II Sztabu Naczelnego Wodza.
W Ostaszkowie więziono także ziemian wywiezionych ze wschodnich województw Rzeczypospolitej.

W tych trzech obozach osadzono w sumie ponad 20 tysięcy jeńców.

Mordowanie polskich jeńców w obozach Kozielska, Starobielska i Ostaszkowa zaczęło się już w marcu 1940 roku.
Z trzech obozów wywieziono kapelanów wszystkich wyznań, w większości księży katolickich w liczbie około 200 osób. Zostali oni zamordowani w nieznanym miejscu czy miejscach.

Likwidacja trzech obozów zaczęła się jednocześnie i zakończyła się w tym samym okresie. Z Kozielska pierwszy wywóz na stracenie jeńców wyruszył 3 kwietnia 1940 roku, z Ostaszkowa 4 kwietnia, a ze Starobielska 5 kwietnia. Ostatnie transporty z Kozielska i Starobielska miały miejsce 12 kwietnia, a z Ostaszkowa 16 maja. Plan likwidacji przeprowadzono w oparciu o przygotowane wcześniej listy transportowe. Dzienne transporty liczyły do kilkuset osób i odbywały się wagonami więziennymi. Przed likwidacją obozów NKWD robiło wszystko, żeby wprowadzić jeńców w błąd. Stosowano metody zmylenia i uśpienia ich czujności. Podejmowano działania mające na celu przekonanie jeńców, że „jadą na Zachód”. Wydawano nawet specjalne racje żywnościowe odpowiednio opakowane w czysty papier, a nie gazety [co w ZSRR było rzeczą niezwykłą]. Jeńcy byli jednak przekonani, że zostaną wydani w ręce okupanta niemieckiego. I tu dochodzimy, do zapewne największej tajemnicy Zbrodni Katyńskiej. Gdyby wówczas wszystkich jeńców wymordowano, pozostałyby nam tylko wyniki ekshumacji w Katyniu z 1943 roku ustalające czas zbrodni, ale niemożliwe do wyjaśnienia okoliczności jej popełnienia.

Najpóźniej odkrytym miejscem masowego pochówku polskich jeńców z obozów na terenie Ukrainy jest cmentarz
w Bykowni pod Kijowem. Jak potwierdzają badania, pierwsze polskie ofiary były grzebane w dołach śmierci
w Bykowni już od 1937 roku. Nazwiska 3.435 osób znamy od 1994 roku, kiedy do Polski trafił wykaz znany jako „ukraińska lista katyńska”, mimo że niekompletna. Nadal nie znamy liczby i nazwisk ofiar listy białoruskiej zamordowanych w Kuropatach koło Mińska.

Od 21 września 2012 rodziny pochowanych w Bykowni mają miejsce, gdzie mogą pojechać i oddać cześć i hołd swoim najbliższym. W tym dniu został uroczyście otwarty i poświęcony Polski Cmentarz Wojenny
w Kijowie-Bykowni.

Na zakończenie chciałbym przytoczyć słowa Ojca Świętego Jana Pawła II, które wypowiedział 13 kwietnia 1996 roku podczas spotkania z pielgrzymką Rodzin Katyńskich:

Również ta śmierć, a raczej to wielkie żniwo śmierci, jest jakoś wpisana w Boże plany
i nabiera nowego znaczenia w perspektywie śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Nade wszystko staje się ona ofiarą, której owocem jest dobro. W wymiarze narodowym przybrało ono kształt wolności”.


2 maja, 

Członkowie Stowarzyszenia brali udział w obchodach dnia flagi RP.

3 maja, Zarząd ZRK uczestniczył w uroczystej sesji Rady Miasta poświęconej 222 Rocznicy Uchwalenia Konstytucji 3 Maja i Mszy Świętej w Katedrze Zamojskiej w intencji Ojczyzny.

5 maja, Udział w uroczystości związanej z obchodami 68 rocznicy rozbicia obozu zagłady żołnierzy AK w Błudku.

8 maja, Udział w rekonstrukcji odbicia więźniów – żołnierzy AK z więzienia w Zamościu.

10 maja, Byliśmy współorganizatorami wspólnie z Ośrodkiem Szkolno-Wychowawczym spotkania edukacyjnego pod hasłem „Katyń … ocalić od zapomnienia –niema karta historii”.

Zorganizowaliśmy w Księżnicy Zamojskiej wystawę pt. „Zagłada polskich elit. Akcja AB-Katyń”. Wystawa była przygotowana przez Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z Biura Edukacji IPN w Lublinie.

15 maja, Udział w otwarciu wystawy pt. „Powstanie Styczniowe na Zamojszczyźnie” w Liceum Plastycznym
w Zamościu.

20 maja, Udział w koncercie zorganizowanym w 93 rocznicę urodzin patrona Zespołu Szkół Nr 3 w Zamościu Karola Wojtyły. Koncert odbył się pt. „Jan Paweł II – Papież Rodziny” i zorganizowany był przez społeczność tej szkoły.

26 maja, Udział w Zjeździe Żołnierzy 9 pop. Leg. Armii Krajowej Ziemi Zamojskiej w Zwierzyńcu.

7 czerwca 

12 członkom naszego stowarzyszenia zostało wręczone odznaczenie medal „PRO PATRIA”. Medal został przyznany za zasługi w upamiętnianiu walki o niepodległość. Odznaczenia wręczył minister Jan Ciechanowski z Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych na uroczystości rozstrzygnięcia IV edycji konkursu historycznego pt. „Historia mojej małej Ojczyzny. Wspomnienia o żołnierzach SZP-ZWZ-AK Inspektoratu Zamość oraz ich powojenne losy”.

Odznaczenie otrzymali: 

Andrzejewska Aleksandra, Bartosiewicz Katarzyna Ewa, Kiczak Kazimierz Jan, Kowalska Helena, Padjas Halina Jadwiga,  Padjas Zbigniew Gracjan, Sempruch Adela Bogusława, Sempruch Anna Barbara, Starczuk Kazimierz, Smyrski Ryszard, 
Szleszyńska-Malec Barbara, Wnuk Grzegorz

9 czerwca, Udział w obchodach 70 rocznicy pomordowanych Polaków na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej Polski. Uroczystość odbyła się w Rotundzie Zamojskiej

15 czerwca, Udział w obchodach 63 rocznicy likwidacji Inspektoratu Zamojskiej AK i WiN oraz „drugiej kasaty Klasztoru Bernardynów” przez władze komunistyczne PRL. Uroczystości odbyły się w Radecznicy.

17 czerwca, Udział w uroczystości obchodów 2 Pułku Rozpoznawczego w Hrubieszowie im. majora Henryka Dobrzańskiego ps. Hubal.

23 czerwca ,Udział w obchodach 69 Rocznicy Bitwy Partyzanckiej pod Osuchami. Uroczystości odbyły się na największym polskim cmentarzu partyzanckim w Osuchach.


W II półroczu 2013 roku członkowie Stowarzyszenia Zamojska Rodzina Katyńska aktywnie uczestniczyli
we wszystkich uroczystościach patriotycznych, historyczno-kulturalnych i religijnych organizowanych na terenie Zamojszczyzny.

25 sierpnia, Udział w 93 rocznicy zwycięskiej bitwy kawalerii polskiej pod Komarowem w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku. Uroczystość odbyła się w Wolicy Śniatyckiej i była zorganizowana przez Gminę Komarów-Osada, Stowarzyszenie „Bitwa pod Komarowem”. 3 Zamojski Batalion Zmechanizowany.

7 września, Uroczystość upamiętniająca Bitwę pod Panasówką w 1863 roku. W ramach uroczystości na wzgórzu Polak zaprezentowano widowisko historyczne. W „Kościele na wodzie” w Zwierzyńcu odbył się koncert kameralistów Orkiestry Symfonicznej im. Karola Namysłowskiego.

1 września, 74 rocznica napaści Niemiec hitlerowskich na Polskę.

17 września, 74 rocznica agresji sowieckiej na Polskę, Konferencja zorganizowana w Warszawie pt. „Historia
i pamięć, 70 lat zmagań o prawdę o zbrodni katyńskiej”


.

 Od lewej: Jerzy Słupecki -sekretarz ZRK, Izabella Sariusz-Skąpska - Prezes Zarządu Federacji Rodzin Katyńskich, Marek Splewiński - Prezes ZRK


27 września, 15 rocznica ustanowienia przez Sejm RP tej daty Dniem Podziemnego Państwa Polskiego. W ramach uroczystości odbyła się Msza Święta i manifestacja pod pomnikiem Armii Krajowej.

29 września, 74 rocznica walk wrześniowych pod Aleksandrowem

30 września, Uroczystość ku czci św. Katarzyny Aleksandryjskiej. Msza Święta w Kościele św. Katarzyny
w Zamościu.

6 października, Uroczystość Patrona Szkoły w Kaczórkach pod patronatem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Okręg Zamość.

27 października, Msza Święta w kościele Św. Katarzyny w Zamościu w intencji pomordowanych w Katyniu i innych miejscach zagłady na terenach byłego Związku Radzieckiego. Mszę świętą celebrował ks. Zdzisław Ciżmiński.

11 listopada,  95 rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości.

29-30 listopada, 70 rocznica nadania oddziałom Dywersji Bojowej Inspektoratu Zamość nazwy „9-go Pułku Piechoty AK”.

3 grudnia, spotkanie wigilijne przedstawicieli organizacji kombatanckich z terenu Lubelszczyzny oraz członków Wojewódzkiego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Lublinie zorganizowane przez Urząd Marszałkowski w Lublinie

10 grudnia, podsumowanie projektu edukacyjnego „Ocalić od zapomnienia-kalejdoskop wspomnień” zorganizowane przez dyrekcję Bursy Szkolnej Nr 2 w Zamościu

13 grudnia, 32 rocznica wprowadzenia stanu wojennego. Uroczystość zorganizowała NSZZ „S” i odbyła się
w kościele św. Mikołaja . Mszę świętą koncelebrował ks. Marian Rojek


2014

5-11-12 stycznia, Udział przedstawicieli ZRK w spotkaniach opłatkowych ŚZŻ AK Okręg i Koło Zamość, NSZZ RI „Solidarność” oraz Organizacji Międzyzakładowych NSZZ ”Solidarność” pracowników oświaty i Zarządu Oddziału w Zamościu.

21 stycznia, Związek ”Solidarności” Polskich Kombatantów Region w Zamościu wystąpił z wnioskiem do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jana Stanisława Ciechanowskiego
w Warszawie o nadanie medalu PRO PATRIA Zamojskiej Rodzinie Katyńskiej w Zamościu za 20 letnią działalność.

26 stycznia, Udział przedstawicieli ZRK w obchodach 151 rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego. Uroczystość zorganizowana przez Burmistrza Zwierzyńca, z udziałem Szwadronu Kawalerii Ochotniczej w barwach 9 pułku Ułanów Małopolskich w Zwierzyńcu.

4 luty, Udział w obchodach 71 rocznicy bitwy stoczonej w lutym 1943 roku przez oddziały Armii Krajowej pod Lasowcami.

10 marca, Uczestnictwo w obchodach Narodowego Dnia Pamięci ”Żołnierzy Wyklętych” w Zamościu oraz organizowanych przez IPN w Lublinie, Starostwo i Zespół Szkół Ogólnokształcących w Biłgoraju.

6 kwietnia, Stowarzyszenie Zamojska Rodzina Katyńska w Zamościu zorganizowała obchody 74 rocznicy Zbrodni Katyńskiej. W ramach uroczystości wystąpił zespół wokalny funkcjonariuszy służby więziennictwa w Zamościu pod kierownictwem Mirosława Radlińskiego. Okolicznościowy referat przedstawił prezes stowarzyszenia Marek Splewiński. W ramach uroczystości odprawiona została msza św. w kościele Św. Katarzyny, której przewodniczył ks. bp Marian Rojek wraz z ks. Prałatem Janem Zdzisławem Ciżmińskim.


Msza Święta


Obchodom 74 rocznicy towarzyszyło ponad 20 Pocztów Sztandarowych Wojska Polskiego, Policji Państwowej, Służby Więziennictwa w Zamościu, Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Okręgu i Koła Nr 1 w Zamościu, Związków Zawodowych NSZZ RI „Solidarność” Powiatu Zamość i rolników z Łabuniek, NSZZ ”Solidarność” Oddział w Zamościu i Sekcji Oświaty Zamość, Państwowej Straży Pożarnej, Stowarzyszenia Dzieci Zamojszczyzny, Sybiraków, Gimnazjów Nr 1, 3 i 5w Zamościu, Katolickiego Stowarzyszenia Kolejarzy Koła Zamość, Związku Harcerstwa Polskiego ze sztandarem ZRK, Urzędu Celnego, Straży Granicznej, Stowarzyszeń i organizacji patriotycznych .

Pod pomnikiem Krzyż Katyński poczty sztandarowe, delegacje i mieszkańcy Zamojszczyzny oddali hołd pomordowanym. Z ceremoniałem wojskowym, apelem pomordowanych oraz salwą honorową w wykonaniu
3 Batalionu Zmechanizowanego w Zamościu. Złożono wieńce, kwiaty i zapalono znicze.

Patronat honorowy nad uroczystością objęli: Izabella Sariusz-Skąpska Prezes Federacji Rodzin Katyńskich, Jan Stanisław Ciechanowski Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Marcin Zamoyski Prezydent Miasta Zamość oraz Sławomir Zawiślak Poseł na Sejm RP.


Konferencja

Druga część uroczystości odbyła się w hotelu ARTIS w Zamościu. W sali konferencyjnej uroczyście uhonorowano
20 letnią działalność stowarzyszenia ZRK medalem PRO PATRIA . Dekoracji sztandaru Zamojskiej Rodziny Katyńskiej dokonał Dyrektor Urzędu do SKiOR Jacek Polańczyk. Poczet sztandarowy do odznaczenia w dniu
6 kwietnia 2014 roku reprezentowali:

1/Zofia Gorgol/ z domu Momot/ córka Macieja Momota więźnia Ostaszkowa, zamordowany w Twerze,

2/Stanisław Starczuk wywieziony z rodziną na Sybir, syn Aleksandra Starczuka zamordowanego w Kijowie, .

3/Halina Padjas/z domu Borkowska/ córka Tadeusza Borkowskiego więźnia Kozielska, zamordowanego w Katyniu, .

Medalem PRO PATRIA wyróżniono również członków naszej organizacji w osobach :

Mieczysława Bełz, Jadwiga Barbara Dukarska, Irena Emeryk, Kazimiera Mierzejewska, Zygmunt Namroży, Zofia Danuta Namroży, Jerzy Wacław Słupecki, Stanisław Starczuk, Teofila Szlaga.

W trakcie uroczystości wręczono legitymacje trojgu nowych członków ZRK Zofii Gorgol, Jadwidze Kocańdze
i Henrykowi Świcy.

Po ceremonii nadania odznaczeń odbyła się konferencja prasowa której przewodniczył redaktor Marian Zacharczuk wśród biorących udział uczestniczyło dziesięciu dziennikarzy reprezentujących: „Tygodnik Zamojski”, TVP Lublin, ”Kronikę Tygodnia”, ”Niedzielę” tygodnik katolicki, TVP Zamość, Katolickie Radio Zamość, Gazeta Zamojska, Tygodnik Rewizje Tomaszów Lubelski, Radio Lublin. Dużym zainteresowaniem cieszyło się wystąpienie Prezes Federacji Rodzin Katyńskich Izabelli Sariusz-Skąpskiej, wśród wielu pytań poruszano tematy związane
z rekonstrukcją listy białoruskiej, muzeum Zbrodni Katyńskiej w Warszawie oraz inicjatyw współpracy z Centrum Polsko-Rosyjskiego Dialogu i Porozumienia. Wśród materiałów udostępnionych mediom wydano rocznik Biuletyn Informacyjny Nr 2/2014 Stowarzyszenia Zamojska Rodzina Katyńska.


Konferencja_2
Stowarzyszenie Zamojska Rodzina Katyńska w Zamościu składa serdeczne podziękowania za pomoc
w zorganizowaniu uroczystości 6 kwietna 2014 r:

Prezydentowi Miasta Zamość, Dyrektorowi Oddziału Banku Zachodniego WBK w Zamościu, Prezesowi Miejskiego Zakładu Komunikacji, Prezesowi Zarządu Hotelu ARTIS w Zamościu, Prezesowi Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej, Prezesowi P.W. Budmat w Zamościu.

Wystąpienie Prezesa ZRK

W dniu dzisiejszym, obchodzimy 74 rocznicę zbrodni katyńskiej. Zgromadziła tu nas potrzeba szczególna – zachowanie pamięci o martyrologicznych rozdziałach naszych narodowych dziejów na terenach Wschodu. Pamięć rodzi refleksję o wszystkich pokoleniach, które doświadczyły pobytu na „nieludzkiej ziemi”.

Siłą naszej wyobraźni poruszamy się po bezkresnych obszarach syberyjskiej tajgi, Kołymy, stepów Kazachstanu. Zatapiając się w przeszłości, dalszej niż każdy z nas, dotykamy obozów jenieckich specjalnego znaczenia
z Kozielska, Starobielska, Ostaszkowa, w których Rosjanie zgromadzili polskich oficerów, zagarniętych przez Armię Czerwoną jesienią 1939 roku, a potem miejsc straceń więźniów z tychże obozów w Katyniu, Charkowie, Twerze, Kijowie, ale i tych, które po dzień dzisiejszy pozostają anonimowym świadkiem tamtych wydarzeń np. z tzw. listy białoruskiej.

W wyniku agresji sowieckiej 17 września 1939 roku Armia Czerwona dokonała zdradzieckiego ataku zadanego Polsce walczącej z najeźdźcą niemieckim. Nowy okupant wziął do niewoli ponad 240 tys. żołnierzy Wojska Polskiego [w tym 12 generałów, ponad 8 tys. oficerów, ponad 4 tys. podoficerów i ponad 230 tys. szeregowych żołnierzy WP]. Na początku października 1939 roku jeńcy polscy wbrew prawu międzynarodowemu zostali przekazani pod władzę NKWD. Ponad 126 tys. jeńców skierowano do 8 obozów stacjonarnych, pozostali znajdowali się w tzw. punktach odbioru lub w drodze do nich. Biuro Polityczne KC KP ZSRR na początku października 1939 roku zwolniło do domów szeregowców i podoficerów, którzy pochodzili z terenu wschodnich województw Polski zagarniętych przez ZSRR. W połowie października 1939 roku doszło również do wymiany z Niemcami szeregowców
i podoficerów pochodzących z centralnej Polski na mieszkańców województw wschodnich. Po tych wymianach
w obozach jenieckich NKWD pozostało ponad 40 tys. Polaków.

Na polecenie NKWD przygotowane zostały szczegółowe dane o jeńcach trzech obozów specjalnych /Kozielsk, Starobielsk, Ostaszków/. Informacje te trafiły do Zarządu ds. Jeńców Wojennych NKWD w Moskwie 27-28 lutego 1940 roku. W tych dniach do Kozielska przybył płk. NKWD Wasilij Zarubin, który w listopadzie i grudniu 1939 roku przesłuchiwał wyższych oficerów polskich w Kozielsku. Zarząd ds. Jeńców rozkazał Zarubinowi niezwłocznie wysłać do Moskwy dokumenty zgromadzone w sprawach prowadzonych przez Oddziały Specjalne obozów, a było tego blisko 6.000 akt osobowych jeńców, teczki ewidencyjne i śledcze.

Ławrientij Beria i Piotr Soprunienko ówczesny szef Zarządu ds. Jeńców chcieli najprawdopodobniej te dokumenty pokazać Stalinowi. W marcu 1940 roku w oparciu o te dokumenty przygotowano informacje służące za podstawę utworzenia tzw. „trójek” pełniących rolę tymczasowych trybunałów, które wydawały wyroki likwidacji jeńców.

Okres między 23 lutym a 5 marca 1940 roku to czas decyzji o rozstrzelaniu jeńców. Stalina nie zadowoliła koncepcja „rozprawienia się” z niewielką grupą jeńców poprzez rozstrzelanie tylko oficerów i policjantów w liczbie około 6.200 osób. Wówczas to na polecenie Berii rozpoczyna się przygotowanie informacji o kategoriach jeńców wojennych, których należy rozstrzelać.

Decyzję podjęto 5 marca 1940 roku na posiedzeniu Biura Politycznego KC ZSRR. Beria w swojej notatce, którą otrzymało Biuro Polityczne, uzasadniał konieczność rozstrzelania jeńców [oficerów, policjantów, pracowników wywiadu] oraz więźniów osadzonych w więzieniach zachodnich obwodów Ukrainy i Białorusi tym, „że wszyscy stanowią grupę zdeklarowanych i nie rokujących nadziei poprawy zawziętych wrogów władzy radzieckiej”
i, że NKWD uważa za uzasadnione rozstrzelanie bez wzywania skazanych, bez przedstawienia zarzutów i aktu oskarżenia.

Dotyczyło to ponad 14 tys. jeńców [oficerów wojska, żołnierzy KOP, księży, profesorów, sędziów, urzędników państwowych, ziemian, policjantów, pracowników więziennictwa i pracowników wywiadu], wśród których 97% stanowili Polacy i ponad 11 tys. więźniów osadzonych w więzieniach zachodnich obwodów Ukrainy i Białorusi.

Przygotowania do zagłady jeńców i więźniów oraz deportacji ich rodzin rozpoczęły się następnego dnia po podjęciu uchwały przez Biuro Polityczne. W Moskwie odbyło się kilka narad z udziałem funkcjonariuszy aparatu centralnego NKWD i kierownikami NKWD obwodów smoleńskiego, charkowskiego i kalinińskiego, na terenie których miało dojść do wykonania uchwały Biura Politycznego.

Kierownictwo obozów na podstawie teczek personalnych jeńców w trybie pilnym rozpoczęło sporządzać szczegółowe informacje o każdym z jeńców i jego rodzinie. Informacje zawierały adresy rodzin co miało umożliwić ich szybką deportację.

Beria 22 marca 1940 roku podpisał rozkaz o tzw. „rozładowaniu więzień NKWD na Ukrainie i Białorusi”. Rozkaz ten między innymi dotyczył przeniesienia w terminie 10 dni ok. 3.000 więźniów osadzonych we Lwowie, Równym, Tarnopolu, Drohobyczu i Stanisławowie do więzień w Kijowie, Charkowie i Chersoniu. Do więzienia w Mińsku przeniesiono ok. 3.000 więzionych w Pińsku, Brześciu, Wilejkach i Baranowiczach.

Pierwsze wykazy jeńców skierowanych do egzekucji zaczęły nadchodzić do obozów w Kozielsku, Starobielsku
i Ostaszkowie z Moskwy na początku kwietnia 1940 roku.

Od 3 kwietnia 1940 roku rozpoczęto rozstrzeliwanie jeńców z obozów specjalnych.

Pierwszy transport jeńców na miejsce egzekucji odszedł z Kozielska właśnie tego dnia. Z Ostaszkowa jeńców wywieziono 4 kwietnia, a ze Starobielska 5 kwietnia. Ostatnie transporty z Kozielska i Starobielska odeszły 12 maja 1940 roku, a z Ostaszkowa 16 maja. Natomiast likwidację więźniów zakończono na początku czerwca 1940 roku.

13 kwietnia 1940 roku przeprowadzano deportację rodzin ofiar „decyzji katyńskiej” Biura Politycznego KC ZSRR. Do północnego Kazachstanu wywieziono ponad 61 tys. osób.

Do dnia dzisiejszego brak jest potwierdzenia co stało się z osobami ewakuowanymi ze wschodnich terenów Polski
i Ukrainy i tymi co przebywali w łagrach na północy ZSRR – tereny Syberii, a którzy nie powrócili do kraju. Dane historyczne mówią o ponad 145 tysiącach.

Wszystko to mocno wpisało się w bolesną historię Polski. Były to próby zniszczenia naszej narodowej tożsamości przez totalitarne systemy białej, a następnie czerwonej Rosji, które w sposób przemyślany uderzyły w grupy społeczne najbardziej oddane naszej ojczyźnie. W ten sposób „Las Katyński i Charkowski” oraz inne miejsca mordów stanowią wyjątkową wartość symboliczną umiłowania ojczyzny aż po oddanie za nią życia, a zarazem potrzebę nieustannego poszukiwania prawdy.

Bez takiej miłości, określanej mianem patriotyzmu, bez poświęcenia, bez walki o tożsamość, nie można budować solidnej teraźniejszości.

Katyńskie cmentarze w swojej prostocie zamykają całą prawdę o ogromie okrucieństwa dokonanego przez ludzi wprzęgniętych w sowiecki system totalitarny. Z pobudek zbrodniczej komunistycznej ideologii zamordowano rzesze niewinnych istnień ludzkich, tylko dlatego, że swoim życiem bronili wolności.

W chwili zadumy staje przed naszymi oczyma historia tych miejsc pisana niewinną krwią. Po tych mordach zacierano ślady, starano się równocześnie wymazać je z naszej pamięci i nie dopuścić by w jakikolwiek sposób
o nich mówiono publicznie, a tym bardziej by nauczano o tym w ramach lekcji historii czy języka polskiego.

O tym rozdziale historii mówiono szeptem, pół głosem, z ukrycia albo milczano. Dopiero okres fenomenu Solidarności na kilka miesięcy otworzył usta i uaktywnił pióra do czasu mroźnej, złowieszczej nocy grudniowej
13 grudnia 1981 roku. Trzeba było czekać jeszcze kilka lat, aby zbrodnie katyńskie ujrzały światło dzienne.

KATYŃ to słowo kojarzące się z okrucieństwem, zbrodnią, bestialstwem i podstępem wobec bezbronnych.

KATYŃ to nienawiść do ludzi mówiących innym językiem i wyznających odmienne światopoglądy.

KATYŃ to także oszustwo popełnione wobec historii i ludzi, którym najpierw kazano wierzyć, że będą uwolnieni
i powrócą do swoich rodzin, aby później wymordować ich jednego po drugim strzałem w tył głowy, pozbawiając ich prawa do napisania ostatniego listu czy odmówienia ostatniej modlitwy.

Zbrodnia katyńska nie może być zapomniana. Zbrodnia ta domaga się, by na jaw wyszły kolejne fakty związane
z nieludzkim mordem Polaków na Wschodzie. Domaga się również, aby dokonało się pojednanie między jednostkami
i między całymi narodami, tak by nigdy więcej nie miała miejsca zbrodnia ludobójstwa.

Zło zawsze rodzi zło i tylko dobro może je zwyciężyć.

Zamość, 6 kwietnia 2014 roku Marek Splewiński

9 kwietnia, Uczestniczyliśmy w uroczystości pod tytułem „Katyń……Ocalić od zapomnienia-wspomnienia rodzin” realizowaną w ramach projektu edukacyjnego w SOS-W w Zamościu przez Dyrektor, nauczycieli, uczniów klasy IIa Gimnazjum Nr 8, historyka IPN-u oraz sekretarza ZRK.

11 kwietnia, Uczestniczyliśmy na uroczystości związanej z obchodami Święta Szkoły im. Sybiraków oraz
w programie poetycko-muzycznym pt. ”Dziś miałem sen o Polsce….”

3 maja, Uczestniczyliśmy w uroczystej sesji Rady Miasta i Mszy Świętej w Intencji Ojczyzny w ramach obchodów 223 Rocznicy Uchwalenia Konstytucji 3 Maja.

6 maja, Uczestniczyliśmy w uroczystości patriotyczno-religijnej w Błudku z okazji 69 rocznicy rozbicia obozu zagłady żołnierzy Armii Krajowej zorganizowanej przez ŚZŻ AK Okręg Zamość i Koło w Suścu, 3 Batalion Zmechanizowany w Zamościu oraz Wójta Gminy Susiec.

8 maja , Uroczystości jubileuszowe 350 lat objawień św. Antoniego w Radecznicy /msza św. Zbiorowa na stawach św. Antoniego pod przewodnictwem J.Eksc. abpa Celestino Migliore.

23 maja,  Uroczystości Jubileuszu 25-lecia Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Zamościu, z którym współpracujemy ponad osiem lat.

25 maja, Uczestniczyliśmy w Krajowym Zjeździe Żołnierzy 9 p.p. Legionów Armii Krajowej im. Ziemi Zamojskiej, który odbył się w Zwierzyńcu i był zorganizowany przez ŚZŻ AK Okręg Zamość, Burmistrza Zwierzyńca i 3 Batalion Zmechanizowany w Zamościu.

1 czerwca, Uczestniczyliśmy w uroczystościach 71 rocznicy pacyfikacji Józefowa i okolicznych miejscowości, 71 rocznicy Rzeczypospolitej Józefowskiej oraz 70 rocznicy bitwy pod Posadowem pomiędzy żołnierzami AK i BCh
a ukraińskimi nacjonalistami UPA.

8 czerwca, Uroczystości 71 rocznicy pomordowanych na Wołyniu. W Kościele Garnizonowym w Zamościu odprawiona została Msza Święta w intencji pomordowanych. Kazanie wygłosił ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Druga część uroczystości odbyła się na Rotundzie Zamojskiej.

13 czerwca, Obchody 25 rocznicy pierwszych wolnych wyborów (4 czerwca 1989 roku). Uroczystość zorganizował Zarząd Oddziału NSZZ ”Solidarność” w Zamościu.

29 czerwca, Uroczystości z okazji 70 rocznicy Bitwy Partyzanckiej pod Osuchami.

12 lipca, Uroczystości 64 rocznicy likwidacji klasztoru, gimnazjum i II inspektorat zamojskiego AK przez władze komunistyczne.

24 lipca, Obchody 70 rocznicy akcji „Burza” na Zamojszczyźnie zorganizowane przez IPN Oddział w Lublinie, Prezydenta Miasta Zamościa i Muzeum Zamojskie.

27 lipca, 70 rocznica wkroczenia do Szczebrzeszyna oddziału AK dowodzonego przez Tadeusza Kuncewicza PS. „Podkowa”

31 sierpnia, Obchody 94 rocznicy zwycięskiej bitwy kawalerii polskiej w wojnie bolszewickiej w 1920 roku. Uroczystości odbyły się w Wolicy Śniatyckiej pod honorowym patronatem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej

1 września, Obchody 75 rocznicy napaści Niemiec hitlerowskich na Polskę. W Katedrze Zamojskiej odbyła się uroczysta Msza Święta, druga część obchodów miała miejsce na Rotundzie Zamojskiej.

17 września, Na zaproszenie Ministra Obrony Narodowej i Dyrektora Muzeum Wojska Polskiego pięcioosobowa delegacja ZRK uczestniczyła w spotkaniu z okazji zakończenia I-go etapu budowy nowej siedziby Muzeum Katyńskiego.

Odeszli :

3 kwietnia zmarła Jadwiga Barbara Dukarska córka Kazimierza Dukarskiego żołnierza KOP. W uroczystościach pogrzebowych na Cmentarzu Komunalnym uczestniczyli przedstawiciele ZRK.

10 kwietnia zmarła Zofia Danuta Namroży członek zarządu ZRK. W ceremonii żałobnej uczestniczyli członkowie
i przedstawiciele Zarządu ze sztandarem.

W szeregach ZRK na dzień 8 maja jest 15-cioro potomków osób zamordowanych na wschodzie w tym 2 synów i 13 córek.